Συμμετέχω!

Έπειτα από αρκετά χρόνια ενεργοποίησής μου σε διάφορες εκφάνσεις της πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου, έχοντας αποκτήσει γνώσεις και εμπειρίες πολύτιμες, νοιώθω έτοιμος να κάνω το επόμενο βήμα και αυτό δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή μου στις προσεχείς εκλογές του Μάη που θα αναδείξουν τη νέα Δημοτική Αρχή του Δήμου μας.

«Η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων» θα πουν οι άνθρωποι που με γνωρίζουν. «Έκπληξη», δηλώνουν κάποιοι άλλοι αναρωτώμενοι πως ένας νέος επαγγελματίας σε αυτή την ηλικία αποφασίζει να στρέψει ένα μέρος της ενέργειάς του προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν το κρύβω πως αυτό το ερώτημα στροβιλίστηκε πολλές φορές στο μυαλό μου, αναλογιζόμενος τις ιδιαίτερες οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε και σκεπτόμενος πως οποιοδήποτε λάθος στον επαγγελματικό τομέα, δεν διορθώνεται εύκολα. Ισορροπώντας όμως τις σκέψεις μου αναλογίστηκα πως ως άνθρωπος της αγοράς, της «πιάτσας», έχω την υποχρέωση να επιδείξω μια μορφή εξωστρέφειας και να συμμετέχω με τη γνώμη μου στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τους συναδέλφους επαγγελματίες (και όχι μόνο σε αυτό το πεδίο) αυτού του τόπου μέσα στα πλαίσια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης διασφαλίζοντας πως ο καθημερινός αγώνας και ο μόχθος για την επιβίωση πλέον, δεν θα πηγαίνουν χαμένοι. Στο παρελθόν δεν ήταν λίγες οι φορές άλλωστε που τέτοιου είδους αποφάσεις ήρθαν σε αντίθεση με τα συμφέροντα των επαγγελματιών της περιοχής, οι οποίοι πιστεύω πως πρέπει να έχουν τη δική τους φωνή και εκπροσώπηση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, αφού η διαφορετική οπτική και αντίληψη των πραγμάτων μπορούν να προσδώσουν άλλη βαρύτητα και προοπτική στο θεσμό.

Η απόφαση να συνταχθώ με τον Βαγγέλη Λαμπάκη είναι μεν πολιτική, όμως σε καμιά περίπτωση δεν είναι κομματική. Στις συζητήσεις που είχα μαζί του όλο το προηγούμενο διάστημα με διαβεβαίωσε πως το ψηφοδέλτιο της παράταξής του θα απαρτίζεται από όλες τις κοινωνικές, ηλικιακές αλλά κυρίως πολιτικές αποχρώσεις, πράγμα που διαπίστωσα τόσο στην εκδήλωση της παράταξης για την κοπή της βασιλόπιτας (κατά την οποία έμεινα έκπληκτος από τη αθρόα συμμετοχή του κόσμου), όσο και από τις μετέπειτα παρουσιάσεις των συνυποψηφίων μου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτή ήταν μία από τις βασικές προϋποθέσεις ώστε να απαντήσω θετικά στην πρόταση που μου απηύθυνε. Αναμφισβήτητα οι κομματικές ιδεολογίες είναι απαραίτητο συστατικό της πολιτικής ζωής ώστε να διασφαλίζουν τη δημοκρατία. Σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης όμως οφείλουμε να ξεπεράσουμε στερεότυπα και αντιλήψεις άλλων εποχών και με τη συνεργασία όλων των δυνάμεων να κοιτάξουμε στο μέλλον και να το προκαλέσουμε. Ιδίως εμείς οι νέοι έχουμε υποχρέωση να προωθήσουμε ένα νέο πολιτικό πολιτισμό εστιάζοντας σε αξίες που έχουν εκλείψει λόγω της προώθησης άλλων προτύπων ζωής και κουλτούρας και που ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας επιζητά, όπως το ήθος και η αξιοπρέπεια αλλά και έννοιες όπως η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η διαφάνεια,  η αξιοκρατία, η ανιδιοτέλεια, ο εθελοντισμός, ο διάλογος, η συναίνεση, η δημιουργία, η ακεραιότητα, η κοινωνική ευθύνη και ο σεβασμός προς το περιβάλλον. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε ένα πολιτικό υπόβαθρο. Στην προσπάθεια όμως για έναν καλύτερο Δήμο Αλεξανδρούπολης θα πρέπει να ξεπεράσουμε τα κόμματα και με διορατικότητα  και στρατηγικό σχεδιασμό να προετοιμάσουμε ένα καλύτερο αύριο.

Στην πρώτη της τριετία η τωρινή Δημοτική Αρχή κατάφερε να αντιμετωπίσει με αρκετά μεγάλη επιτυχία τις προκλήσεις που προέκυψαν από τις αλλαγές που επέφεραν ο λεγόμενος «Καλλικράτης» αλλά και τα οικονομικά δεδομένα σε εθνικό επίπεδο. Αναλογιζόμενοι την μείωση των χρηματικών εισροών στους Δήμους από την Κεντρική Κυβέρνηση σε μεγάλο ποσοστό και θέλοντας να είμαστε ρεαλιστές θα διαπιστώναμε πως με σωστό προγραμματισμό και σχεδιασμό αρκετά σημαντικά έργα (μικρά και μεγάλα) ωρίμασαν και είτε ολοκληρώθηκαν είτε οδεύουν προς την κατεύθυνση αυτή. Φυσικά και δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τη συμβολή των προηγούμενων Δημοτικών Αρχών που είτε σχεδίασαν είτε οραματίστηκαν ορισμένα από τα έργα αυτά. Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα κατάφερε να είναι, αν όχι ο πρώτος, από τους πρώτους Δήμους στην Περιφέρειά μας και στην Ελλάδα σε απορρόφηση κονδυλίων του ΕΣΠΑ.

Σίγουρα η προσωπικότητα του Βαγγέλη Λαμπάκη είναι πολύ έντονη και ιδιαίτερη. Μας απέδειξε πως μπορεί να ορθώσει τη φωνή του δυναμικά θέτοντας διεκδικήσεις για την πόλη αλλά και να δώσει δύσκολους αγώνες για το συμφέρον αυτής. Στο παρελθόν μπορεί να διαφώνησα με κάποιες από τις επιλογές ή πολιτικές του και να εκφράστηκα δημόσια γι’ αυτές αλλά οφείλω να αναγνωρίσω πως αναμφισβήτητα το πρόσημο γι’ αυτή την πρώτη τριετία είναι θετικό.

Αναφορικά με το μέλλον του Δήμου Αλεξανδρούπολης, πιστεύω πως η επόμενη πενταετία θα είναι γεμάτη προκλήσεις οι οποίες θα επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στον τόπο μας αλλά και την καθημερινότητά μας. Τα θεμέλια για αλλαγή προς το καλύτερο έχουν τεθεί αλλά θα πρέπει να θέσουμε πιο μεγάλους και τολμηρούς στόχους σε όλους τους τομείς αν θέλουμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν από αυτό το ιστολόγιο, που θα αποτελέσει χώρο έκφρασης και ιδεών, θα έχω την ευκαιρία να σας γνωστοποίησω τις απόψεις και τις ιδέες μου για το πώς φαντάζομαι τον διευρυμένο Δήμο Αλεξανδρούπολης, αλλά και σχετικά με το πως θα διαμορφώσουμε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους συμπολίτες μας. Ιδέες για την οικονομία, τον πολιτισμό, τον τουρισμό, την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική αλληλεγγύη και την καθημερινότητά μας. Στο εγχείρημα αυτό μπορείς να συμμετέχεις και εσύ αρκεί οι απόψεις σου να μην είναι εμποτισμένες με εμμονές και δογματισμούς.

Κλείνοντας θα ήθελα να δώσω την υπόσχεση από πλευράς μου για ένα καθαρό, αξιοπρεπή και τίμιο προεκλογικό αγώνα και να παραθέσω μία παράγραφο από το βιβλίο του Δημήτρη Μπουραντά «Όλα σου τα ‘μαθα, μα ξέχασα μια λέξη» που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και οδηγό στη λήψη της απόφασής μου να συμμετέχω στις προσεχείς εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης:

«Σαν πολίτες πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τα κριτήρια των επιλογών μας, αφού έχουμε αυτό το δικαίωμα. Πρέπει να πείσουμε όσους συμφωνούν με τις ιδέες μας να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από την παθητικότητα και την παραίτηση, να βγουν από το περιθώριο και να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους».